โซลูชันตามหลักการยศาสตร์ในสถานที่ทำงาน

มีใครเคยมีก้อนกรวดเล็กๆ ในรองเท้าที่ทำให้เดินไม่สบาย แต่คุณกลับเมินเฉยและทำต่อไปจนมีเวลาถอดออก หรือพบว่าทนไม่ไหวแล้ว? สำหรับพวกคุณที่ตอบว่าไม่ ฉันขอแสดงความนับถือ เพราะมันไม่เคยเกิดขึ้นกับคุณ หรือคุณจัดการเรื่องน่ารำคาญทันที 

อย่างไรก็ตาม พวกเราหลายคนหวังว่าเรื่องน่ารำคาญเล็กๆ น้อยๆ จะดีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป บางทีมันอาจจะหายไป หรือบางทีเราแค่พยายามผ่านมันไป เพราะเรายุ่งเกินกว่าที่จะหยุดและตรวจสอบปัญหา

สิ่งที่ฉันเพิ่งอธิบายไปคือสถานการณ์ที่จะเลวร้ายลงเมื่อเวลาผ่านไป และหากไม่ได้รับการแก้ไข ก็จะทำให้ร่างกายของเราเจ็บปวด เครียด และไม่สบายใจโดยไม่จำเป็น ตัวอย่างนี้นำฉันไปสู่หัวข้อหลักสรีรศาสตร์ในที่ทำงาน

งานหรือกิจกรรมประจำวันของเรากี่งานที่เรายังคงทำต่อไปในขณะที่รู้สึกไม่สบายใจ - กดดันร่างกายให้ทำงานเสร็จ? จะดีกว่าไหมถ้าเราทำงานในแต่ละวันในบรรยากาศที่ทำให้ร่างกายของเราเกิดความเครียดน้อยที่สุด? หากคำตอบของคุณคือใช่ การใช้โซลูชันตามหลักการยศาสตร์ในที่ทำงานจะช่วยให้บรรลุเป้าหมายนี้ได้

การยศาสตร์หมายถึงศาสตร์แห่งการสร้างสภาพแวดล้อมการทำงานที่เหมาะสมกับความสามารถและข้อจำกัดของพนักงานในขณะเดียวกันก็เพิ่มประสิทธิภาพสูงสุดไปพร้อมๆ กัน สภาพแวดล้อมการทำงานที่ไม่เป็นไปตามหลักสรีรศาสตร์อาจทำให้พนักงานเหนื่อยล้า หงุดหงิด หรือได้รับบาดเจ็บ และอาจส่งผลให้ประสิทธิภาพการผลิตลดลง คุณภาพผลิตภัณฑ์ต่ำ และผลตอบรับเชิงลบ

อีกทางหนึ่ง คุณลักษณะเชิงบวกและประโยชน์ของการบูรณาการหลักสรีระศาสตร์ในที่ทำงาน ได้แก่ ต้นทุนที่ลดลง ผลผลิตและคุณภาพงานที่ดีขึ้น เพิ่มการมีส่วนร่วมของพนักงาน ขณะเดียวกันก็ส่งเสริมวัฒนธรรมด้านความปลอดภัยและสุขภาพที่ดีขึ้นภายในองค์กรหรือธุรกิจ ประโยชน์เหล่านี้ฟังดูดีสำหรับพนักงาน ฝ่ายบริหาร และเจ้าขององค์กร แต่คุณจะนำโซลูชันตามหลักการยศาสตร์ไปใช้ในที่ทำงานได้อย่างไร

ขั้นตอนที่ 1: พิจารณาปัจจัยเสี่ยงด้านหลักสรีรศาสตร์ในสถานที่ทำงานหลัก 

การทำซ้ำงานสูง: งานและรอบการทำงานจำนวนมากมีการทำซ้ำและมักถูกควบคุมโดยเป้าหมายการผลิตและกระบวนการทำงานรายชั่วโมงหรือรายวัน งานจะถือว่ามีการทำซ้ำอย่างมากหากรอบเวลาคือ 30 วินาทีหรือน้อยกว่า การทำซ้ำๆ กันในระดับสูงเมื่อรวมกับปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ เช่น การใช้แรงสูงและ/หรือท่าทางที่อึดอัด อาจส่งผลให้เกิดการบาดเจ็บได้                                                                              

การออกแรงอย่างหนัก: งานหลายอย่างต้องใช้แรงกดสูงต่อร่างกายมนุษย์ ความพยายามของกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการใช้แรงสูง เพิ่มความเมื่อยล้าที่เกี่ยวข้อง ซึ่งอาจนำไปสู่การบาดเจ็บได้

ท่าทางที่น่าอึดอัดใจที่เกิดขึ้นซ้ำๆ/อย่างต่อเนื่อง: ท่าทางที่น่าอึดอัดใจจะออกแรงมากเกินไปต่อข้อต่อ และอาจทำให้กล้ามเนื้อและเส้นเอ็นรอบๆ ข้อต่อที่ได้รับผลกระทบทำงานหนักเกินไป ข้อต่อของร่างกายจะมีประสิทธิภาพมากที่สุดเมื่อทำงานใกล้กับการเคลื่อนไหวระยะกลางของข้อต่อมากที่สุด ความเสี่ยงของการบาดเจ็บจะเพิ่มขึ้นเมื่อข้อต่อทำงานนอกช่วงกลางนี้ซ้ำๆ หรือเป็นระยะเวลาต่อเนื่องโดยไม่มีเวลาในการฟื้นตัวที่เพียงพอ

ขั้นตอนที่ 2: ระบุและจัดหมวดหมู่

เมื่อคุณได้กำหนดปัจจัยเสี่ยงแล้ว ก็จำเป็นต้องระบุงานในองค์กรของคุณที่จะจัดอยู่ในหมวดหมู่ปัจจัยเสี่ยงตามหลักสรีรศาสตร์เหล่านี้ งานเหล่านี้จะถูกจัดลำดับความสำคัญเพื่อกำหนดลำดับความสำคัญในการค้นหาโซลูชันที่เหมาะกับสรีระ โซลูชันตามหลักสรีรศาสตร์สามารถทำได้โดยใช้การควบคุมทางวิศวกรรม การควบคุมด้านการบริหาร การควบคุมการปฏิบัติงาน และการหมุนเวียนงาน          

• การควบคุมทางวิศวกรรมได้รับการพัฒนาขึ้นเพื่อกำจัดแรงที่มากเกินไปและข้อกำหนดท่าทางที่ไม่เหมาะสม ซึ่งจะช่วยลดความเมื่อยล้าของพนักงาน และช่วยให้งานที่ต้องทำซ้ำๆ กันสูงสามารถทำงานได้อย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพมากขึ้น
• การควบคุมด้านการบริหารกำหนดกระบวนการและขั้นตอนที่สามารถลดความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บขณะทำงานให้เสร็จสิ้น
• พนักงานควรได้รับการฝึกอบรมเกี่ยวกับเทคนิคการทำงานที่เหมาะสม และยอมรับความรับผิดชอบในการใช้ร่างกายอย่างเหมาะสม และหลีกเลี่ยงท่าทางที่น่าอึดอัดใจทุกครั้งที่ทำได้
• ด้วยการหมุนเวียนงาน ผู้ปฏิบัติงานสามารถหมุนเวียนระหว่างเวิร์กสเตชันและงานต่างๆ เพื่อหลีกเลี่ยงการทำงานชิ้นเดียวเป็นระยะเวลานาน ซึ่งจะช่วยลดความเหนื่อยล้า 

ขั้นตอนที่ 3: ประเมินประสิทธิผล

เมื่อมีการนำวิธีแก้ปัญหาตามหลักสรีรศาสตร์สำหรับงานและงานที่ระบุมาสู่สถานที่ทำงานแล้ว เราก็จะสามารถประเมินประสิทธิภาพของวิธีแก้ปัญหาได้ สามารถประเมินประสิทธิผลได้หลายวิธี:

• การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวทำให้สถานที่ทำงานมีความปลอดภัยมากขึ้น ซึ่งอุบัติเหตุและการบาดเจ็บลดลงอย่างเห็นได้ชัดหรือไม่?
• พนักงานมีขวัญกำลังใจเพิ่มขึ้นอันเป็นผลมาจากสภาพการทำงานที่ดีขึ้นซึ่งทำให้ออกแรงและเคลื่อนไหวร่างกายน้อยลงหรือไม่?
• การผลิตเพิ่มขึ้นเนื่องจากสถานีงานที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นหรือไม่?
• คุณภาพเพิ่มขึ้นเนื่องจากคนงานหงุดหงิดน้อยลงและงานที่ต้องเสียภาษีร่างกายน้อยลงซึ่งสร้างความเหนื่อยล้าและอ่อนเพลียน้อยลงหรือไม่? 

ฉันเชื่อว่าการสร้างโซลูชันตามหลักการยศาสตร์ในที่ทำงานเป็นสิ่งสำคัญสำหรับทุกองค์กร ผลประโยชน์มีมากกว่าต้นทุนมาก การยศาสตร์ในสถานที่ทำงานควรได้รับการประเมินบ่อยครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าไม่เพียงแต่มีประสิทธิผล แต่ยังระบุด้านที่ต้องปรับปรุงด้วย ฉันรู้สึกว่าการให้ความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าในเรื่องหลักสรีระศาสตร์ถือเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการแสวงหาการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องขององค์กร ทางเลือกเป็นของคุณ คุณสามารถเดินไปรอบๆ โดยมีก้อนกรวดอยู่ในรองเท้าและยังคงทำงานให้เสร็จได้ แต่จะไม่ง่ายกว่ามากหรือที่จะขจัดปัญหาและทำงานได้อย่างสะดวกสบายมากขึ้น?     

ผู้เขียนบท: แรนดี้ พลันเก็ตต์